دکتر مهدی قاسمی در گفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت)، درباره اختلال بیش‌فعالی همراه با نقص توجه اظهار کرد: انسان نه تنها از طریق ژن‌ها ویژگی‌های شخصیتی را منتقل می‌کند بلکه اختلالات مختلفی هم وجود دارد که از طریق ژن‌ها از والدین به فرزند انتقال می‌یابد.
وی با بیان اینکه از نشانه‌های اختلال بیش‌فعالی همراه با نقص توجه ایجاد سرکشی، افت تحصیلی و حواس‌پرتی مداوم است، افزود: ارزیابی والدین برای تشخیص این اختلال نیز بسیار مهم است چرا که احتمال دارد یکی از والدین نوجوان مبتلا به بیش‌فعالی، خود نیز به اختلال بیش‌فعالی همراه با نقص توجه بزرگسالی مبتلا باشد.
این روان‌درمانگر عنوان کرد: بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی همراه با نقص توجه، اختلالاتی از قبیل اضطراب، افسردگی و اختلالات شخصیت دارند که ممکن است مشکلات زناشویی را نیز تجربه کنند.
قاسمی با اشاره به اینکه افراد مبتلا به نقص توجه نسبت به سایر افراد بیشتر شغل و محل سکونت خود را تغییر می‌دهند، گفت: این افراد معمولا تحصیلات کمتر و فعالیت اقتصادی اجتماعی پایین‌تری دارند.
این روانپزشک یادآور شد: زمانی که والدین اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه داشته باشند احتمال این که نوجوان مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه و اختلال نافرمانی مقابله‌ای نیز داشته باشد به گونه‌ای چشمگیر افزایش می‌یابد.
وی ادامه داد: حتی بدون مشکلات جانبی که ممکن است همراه با اختلال بیش‌فعالی همراه با نقص‌توجه مشاهده شود، می‌توان دید که چگونه تکانشی‌بودن، بی‌توجهی و بیش‌فعالی والدین و نوجوان ممکن است به برهم خوردن آرامش زندگی آنها منجر شود به‌خصوص اگر والدین و نوجوان خصوصیت شخصیتی سخت‌گیرانه داشته باشند.
قاسمی اضافه کرد: والدین بیش فعال نمی‌توانند قوانین مورد توافق بین خود و همسرشان را در مورد فرزند نوجوانشان را تعیین یا حوصله پیگیری و اجرای آن را ندارند بنابراین در این موارد نوجوان و هم والد مبتلا باید تحت درمان قرار گیرند.
نظر شما